Een 'Ring' gevuld met insecten
In den beginne is er… de kwal. Een ronde vorm, doorzichtig wit met trillende tentakels. Intussen horen we langzaam de Wagneriaanse klanken, zacht en zoekend eerst, alsof de wereld nog wakker moet worden. Welkom bij De Ring, een bijzondere onderneming van Hotel Modern en het Nederlands Blazers Ensemble. Nog net in het Wagnerjaar wordt zijn oorspronkelijk zo’n zestien uren durende ‘Der Ring des Nibelungen’ in ruim zeventig minuten samengevat.
Hotel Modern verwierf internationale faam met voorstellingen als Kamp en De Grote Oorlog, waarin zij aan de hand van miniatuurpoppetjes, luciferdoosjes en andere simpele middelen en met behulp van een paar vingercamera’s indringend de gruwelen van de oorlog verbeeldden. Zij reizen nog steeds de wereld rond met deze voorstellingen, maar maakten ook lichtvoetiger werk als Garnalen Verhalen en Vliegboot Moederschip. En nu dan De Ring, waarin het complexe verhaal van goden, dwergen, reuzen en gewone mensen verrassend genoeg wordt naverteld door insecten.
De spelers hebben in grote kasten een aantal miniatuurwerelden nagebouwd, waarin ze vele honderden vliegjes, mieren, goudgele kevers, bidsprinkhanen, duizendpoten, rupsen en vlinders met elkaar laten spelen, vechten en seks hebben. Prachtig gemaakt, dat wel, van die lichtgevende kwallen tot en met de mestkevers, op het levensgrote scherm ziet het er allemaal spectaculair uit. Dramatisch is het helaas een stuk minder interessant: je kijkt naar een prachtig in elkaar geknutselde natuurdocumentaire en dat is het dan ook. Van alle intriges, verraad, overspel, woede en wanhoop in de oorspronkelijke versie is weinig terug te vinden. Alleen een gouden ring, die aan het eind van de ouverture zichtbaar wordt, begeleid door een daverende klap van de percussionisten, vormt een duidelijk leidmotief. Zo nu en dan is er even een moment van spanning of een gevecht om de ring, maar eigenlijk is er nauwelijks een intrige te bespeuren. Het blijft bij gluren in een even schitterend als gruwelijk insectenrijk, waar mieren sjouwen met halfdode soortgenoten, maden zich tegoed doen aan kadavers, kikkerdril wondermooi belicht wordt en verliefde vlinders dansen.
Af en toe is er interactie met het NBE, dat geweldig speelt in een bewerking van Willem van Merwijk, waarin de Wagneriaanse motieven geraffineerd zijn verwerkt. Voor de muziekliefhebbers is de theatrale aanpak ongetwijfeld een enorme verrassing; voor de liefhebbers van Hotel Modern is het enigszins teleurstellend dat het drama nagenoeg ontbreekt.
02-12-2013
