Hotel Modern brengt impliciet een boodschap in ‘De val van Granada’.
****
Vincent Kouters
Volkskrant
Met schaduwspel wordt middeleeuws Granada verbeeld.
Beschaving komt en beschaving gaat. Hetzelfde geldt voor barbarij. Dat is kort door de bocht de boodschap van de beeldrijke, historische voorstelling De val van Granada, van theatergroep Hotel Modern en schrijver Abdelkader Benali. Hotel Modern heeft naarn gemaaid door op het podium complete werelden na te bouwen in het klein, met maquettes, poppetjes en soms alledaagse voorwerpen. Zo maalden ze Kamp (met een schaalmodel van Auschwitz) en het lichtere Garnalen Verhalen. Nu brengen ze met schaduwspel de middeleeuwse wereld van Granada tot leven, met het Alhambra als middelpunt. Dit paleis en fort staat symbool voor het hoge niveau van welvaart, kennis en beschaving dat toen werd bereiid. Joden, moslims en christenen leefden in harmonie. Totdat in 1492 alles werd afgebroken, als de katholieken met de Spaanse inquisitie de moslims en joden ongehoord bruut verjagen. Een link naar onze moderne wereldligt voor de hand, maar blij ft impliciet.
Terwijl Pauline Kalker, Arlène Hoornweg en Herman Helle de schaduwbeelden maken en kleine rollen spelen, vertelt Benali verhalen over die tijd: over de verlichte koningen en islamitische kunstenaars en wetenschappers die hun tijd ver vooruit waren met ontdekkingen als irrigatie en het cijfer nul. Deze combinatie werkt meestal goed, hoewel het schaduwspel soms wordt gereduceerd tot een plaatje bij een verhaaltje. Indrukwekkend is de verbeelding van de destructie door de Spaanse inquisitie: de brandstapels, boekverbrandingen en moorden. Deze momenten komen onverwacht hard binnen, ook dankzij het besef: er bestaat geen tijd waarin z ulke dingen niet kunnen gebeuren.
De val van Granada Theater
